رايان کوچولو

در عالم کودکی به مادرم قول دادم که تا همیشه هیچ کس را بیشتر از او دوست نداشته باشم ،
مادرم مرا بوسید و گفت : نمی توانی عزیزم !
گفتم می توانم، من تو را از پدرم و خواهر و برادرم بیشتر دوست دارم.
مادر گفت یکی می آید که نمی توانی مرا بیشتر از او دوست داشته باشی..

نوجوان که شدم دوستی عزیز داشتم ،ولی خوب که فکر می کردم مادرم را بیشتر دوست داشتم.
معلمی داشتم که شیفته اش بودم ولی نه به اندازه مادرم..
بزرگتر که شدم عاشق شدم ، خیال کردم نمی توانم به قول کودکی ام عمل کنم ولی وقتی پیش خودم گفتم کدامیک را بیشتر دوست داری باز در ته دلم این مادر بود که انتخاب شد...

سالها گذشت و یکی آمد...
یکی که تمام جان من بود...
همانروز مادرم با شادمانی خندید و گفت دیدی نتوانستی...
من هرچه فکر کردم او را از مادرم و از تمام دنیا بیشتر می خواستم.
او با آمدنش سلطان قلب من شده بود.
من نمی خواستم و نمی توانستم به قول دوران کودکیم عمل کنم...
آخر من خودم مادر شده بودم...
رايان طلا عاشقتممممم بينهايت ،امسال دومين سال مادر شدنمه پارسال روزمادر 4 روزت بود اما حالا يه سالته واي که چقد ناز وخوردني شدني وقتي صدام ميکني ماما ماما دلم ميخواد بخورمت خوشمزه ي مامان
بهترين کادوي روز مادر براي من وجود توئه <img src='http://www.ninipage.com/3.9.693/smiles/kiss.gif' alt='' />

.
مادر بودن یعنی بوسیدن سر انگشتای کوچولو ی پسرک شیربنت
مادر بودن یعنی بوییدن عطر خوش زیر گلوش وقتی مثل یه فرشته خوابیده
مادر بودن یعنی زمان های شگفت انگیز شیر خوردنش
مادر بودن یعنی خندیدن های بی دلیلش
مادر بودن یعنی نشون گرفتنت با انگشت خوشگلش تو یه جمع شلوغ و ماما گفتنش
مادر بودن یعنی غرق شادی شدن از بغل کردنش
مادر بودن یعنی دالی بازی
مادر بودن یعنی خراب شدن دنیا رو سرت وقتی صدای گریه شو میشنوی
مادر بودن یعنی کم خوابی
مادر بودن یعنی سرمست شدن از دیدنش
مادر بودن یعنی دیدن لبخند شیرین وقتی از خواب بیدار میشه
مادر بودن یعنی تاتی تاتی
مادر بودن یعنی عاشق یه دندون سفید و خوشگل بشی
مادر بودن یعنی منتظر همه لحظه های شروع باشی
مادر بودن یعنی بند دلت با یه ماما گفتن پاره بشه
مادر بودن یعنی عاشق رايان بودن .

باوجود تو من خوشبخترين مادر دنيام...
مادر که باشی مهربان تر می شوی.

دلت حتی برای مورچه های کنار دیوار هم می لرزد.مبادا پا رویشان بگذاری.مبادا مادری منتظرشان باشد... .

مادر که باشی صبورتر می شوی.

از نیمه های شب تا خود صبح ،کج می خوابی تا پاره ی تنت راحت تر شیر بخورد وتو یادت نیاید آخرین باری که به میل خودت دست وپایت را دراز کرده ای کی بوده است... .

مادر که باشی دل نازک تر می شوی .

بادکنک توی دستان دلبندت می ترکد و او با غصه لب برمی چیند .در حالی که دودندان سفید پایینش دیده می شود و مردمک چشمانش می لرزد،می زند زیر گریه و...تو می خواهی دنیا نباشد... .

مادر که باشی بی خیال تر می شوی.

به درک! بگذار فرزندت ،دیوان حافظ نازنینت را پاره کند.بگذار روی دیوار خط بکشد .بگذار تمام دستمال کاغذی ها را یکی یکی از جعبه بکشد بیرون.بگذار خوش باشد.خنده هایش را عشق است... .

مادر که باشی مدام دلت می لرزد.

نگران گوشه های فرشی. نگران لبه های میز. نگران کناره ی در ودلواپس هر چیزی که شاید گیر کند به پای طفلکت وتو با صدای گریه اش نیمه جان شوی.

مادر که باشی... دست پختت بهتر می شود.گاهی نمازت می شکند. گاهی غذا نمی خوری.دست ها وشانه هایت درد می گیرد.قوی تر می شوی.تکیه گاه تر می شوی و... خوشبخت تر می شوی... .